मी जगही असे बनविले स्वप्नाचे
म्हणतात अंधारात आपली सावलीही
आपली साथ सोडून जाते
जगाच्या पाठीवर मी एक अशीव्यक्ती आहे की
उन्हातही माझी सावली माझ्या सोबत नसते
नियतीही प्रत्येक क्षणाला
एक नवीनच खेळ ,नवीनच डाव रचते
अनोळखी असल्यासारखच वागतात
माझ्यासोबत आज ओळखीचेही रस्ते
आज माझ्या मनाची व्यथा पाहून
दुख ही रडले होते लपवणार किती मी अश्रू
मला तर हसण्यानेच रडवले होते
ज्याला मी सारे काही मानले
आज तेच माझ्या जवळ नव्हते
मी जगही असे बनविले स्वप्नाचे
ज्याचे कधी अस्तित्वच नव्हते
